Kiejcher, Bartłomiej

Kiejcher, Kecher, Kejeher, Keycher, Kicher, Kicker Bartłomiej, *1548 Kraków, †9 I 1599 Kraków, polski instrumentalista i budowniczy instrumentów. Ok. 1558 oddany do kapeli królewskiej, gdzie uczył się gry na instrumentach, prawdopodobnie dętych. 6 I 1565 przeniesiony z zespołu pacholąt śpiewaków do piszczków. W kapeli tej pracował do końca życia. Po ojcu Janie przejął warsztat budowy instrumentów, który był obok warsztatu M. Dobruckiego jednym z największych na ziemiach polskich. Budował głównie instrumenty dęte drewniane i prawdopodobnie także organy; w spisie inwentarzowym jego warsztatu figurują również chordofony (m.in. skrzypice basowe i dyszkantowe, klawikord), których budową zajmował się osobiście. Kiejcher zatrudniał co najmniej 8 osób, stosując pracę zespołową szczególnie przy budowie aerofonów drewnianych. Świadczy o tym duża ilość prawie całkowicie wykończonych instrumentów. Kiejcherowi zawdzięcza się sprowadzenie do Polski instrumentów z Norymbergi: sztortów, trąb i regału. Po śmierci Kiejchera warsztat przejęła jego żona Zofia (†1604), a następnie syn Krzysztof.

Literatura: S. Starowolski Monumentu Sarmatiae, Kraków 1655; S. Tomkowicz Do historii muzyki w Krakowie, Kraków 1907; W. Kamiński Instrumenty muzyczne na ziemiach polskich, Kraków 1971.