Jürgens Udo, właściwie Udo Jürgen Bockelmann, *30 IX 1934 Klagenfurt, †21 XII 2014 (Szwajcaria), austriacki piosenkarz, pianista, kompozytor i autor tekstów. W 1950 otrzymał nagrodę w konkursie radia austriackiego za piosenkę Je t’aime. W 1951 ukończył klasę kompozycji w konserwatorium w Klagenfurcie; w latach 50. występował w rodzinnym mieście na czele własnego Udo Bolan Band. W 1954 dokonał w Berlinie Zachodnim pierwszych nagrań radiowych, podpisał kontrakt płytowy i wyjechał na pierwsze tournée do ZSRR (odtąd znany pod pseudonimem Udo Jürgens). W 1960 Jürgens otrzymał na festiwalu piosenki w Knokke nagrodę prasy za piosenkę Jenny; w 1963 nowy kontrakt płytowy zaowocował przebojem Tausend Träume. Dopiero jednak po Konkursie Eurowizji w Kopenhadze w 1964 (6. Miejsce piosenki Warum nur, warum) stał się znany; jego kompozycje włączali do swego repertuaru M. Monroe, B. Lee, S. Distel, J.-C. Pascal, S. Vaughan, Sh. Bassey. W 1966 w Konkursie Eurowizji w Luksemburgu zwyciężyła piosenka Jürgensa Merci, chérie, od tego czasu był to standard muzyki rozrywkowej. W latach 70. Jürgens występował regularnie w międzynarodowych programach telewizyjnych oraz europejskich festiwalach piosenki. Na płycie Udo ’80 znalazła się piosenka Wort nagrana z towarzyszeniem orkiestry pod batutą H. v. Karajana. Za swój dorobek kompozytorski, wokalny i płytowy otrzymywał Jürgens najwyższe nagrody w Austrii i RFN (m.in. Deutsche Schallplatten Preis za płytę Leave a Little Love, 1982). Jürgens porównywany jest z G. Becaud, jednak jego piosenki mają bardziej romantyczny charakter. W Polsce występował w 1967 (recital na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie), w 1975 i 1978; w 1988 ukazała się w Polsce w firmie Muza płyta Udo Jürgens. Przeboje Jürgensa: Sag ihr, ich lass sie grüssen, Cotton Fields, Mathilda, Es wird Nacht, Señorita, The Music Played, Anuschka, Lieb Vaterland, Ein Platz an der Sonne, Ich glaube an die Liebe, Booze Is a Devil’s Brew, Geschieden, Griechischer Wein, Meine Lieder, Superstar.
Literatura: Why, oh Why. The Phenomenon Udo Jürgens, praca zbiorowa, Wiedeń 1971.
