Huberti [übert’i] Gustave Léon, *14 IV 1843 Bruksela, †28 VI 1910 Schaerbeek (k. Brukseli), belgijski dyrygent, kompozytor, pedagog i pisarz muzyczny. Studiował w konserwatorium w Brukseli; uzyskał wówczas nagrodę za grę na fortepianie i organach oraz za kameralistykę (1858) i kompozycję (1859). Ponadto w 1865 otrzymał belgijską Prix de Rome za kantatę La fille de Jephté. Po związanym z tą nagrodą pobycie stypendialnym w Rzymie oraz podróżach po Włoszech i Niemczech osiadł w Belgii. W latach 1874–77 sprawował funkcję dyrektora akademii muzycznej w Mons. Od 1877 działał początkowo w Brukseli, a następnie w Antwerpii jako dyrygent i nauczyciel muzyki; prowadził towarzystwo chóralne Grisar w Antwerpii. Od 1889 uczył harmonii w konserwatorium w Brukseli, a w 1893 został dyrektorem szkoły muzycznej w St-Joost-ten-Noode. Działał także jako krytyk muzyczny. Jego twórczość kompozytorska odzwierciedla wpływy muzyki Wagnera, którą podziwiał i cenił. W 1891 został członkiem Académie Royale de Belgique.
Literatura: E.G.J. Gregoir Les artistes-musiciens belges au XVIIIe et au XIXe siècle, Bruksela 1885; L. Solvay Notice sur Gustave Huberti, Bruksela 1919.
Kompozycje:
Symphonie funèbre, Bruksela 1909
Suite romantique na orkiestrę
In den Garade na orkiestrę
Triomffeest na organy i orkiestrę
Koncert fortepianowy
Kinderlust en-leed, poemat symfoniczny na chór dziecięcy i orkiestrę, Lipsk 1885?
Verlichting, poemat dramatyczny na głosy solowe, chór, organy i orkiestrę, 1884
3 oratoria, m.in. Een laatste zonnestraal na sopran, baryton, chór i orkiestrę, 1874
2 kantaty oraz melodramat Christine
wiele utworów fortepianowych, pieśni solowe do tekstów francuskich, niemieckich, flamandzkich
Prace:
Aperçu sur Thistoire de la musique religieuse des italiens et néerlandais, Bruksela 1873
