Hieronim z Koprzywnicy, XVI/XVII w., kompozytor, domniemany kapelmistrz, mnich cysterski. Jedyny znany utwór Hieronima z Koprzywnicy Veni Sancte Spiritus na 2TB zachowany jest w tabulaturowej notacji organowej w t. 1 Tabulatury pelplińskiej (ok. 1630). Utwór łączy różne konwencje stylistyczne: renesansowa prima pratica znajduje wyraz w technice imitacyjnej przeprowadzonej w kunsztownych strettach, technika koncertująca – właściwa dla seconda pratica – w efektownym przeciwstawieniu sobie poszczególnych głosów, sięgnięcie do tradycji canzonettowej widoczne jest w obsadzie (dwa równe głosy wyższe i bas) oraz w prowadzeniu głosów górnych (zwłaszcza w cz. 2 utworu) w równoległych konsonansach niedoskonałych, podczas gdy bas schodzi tam do roli akompaniującej. Współwystępowanie tych cech wskazuje na okres przełamywania konwencji renesansowej na rzecz nowego stylu; utwór musiał więc być współczesny powstaniu Tabulatury pelplińskiej. Biegłość warsztatu kompozytorskiego wskazuje, że dorobek Hieronima z Koprzywnicy nie był ograniczony do tego jednego utworu.
Edycje: The Pelplin Tablature. Part I, «Antiquitates Musicae in Polonia» II, faksymile, wyd. H. Feicht, Graz 1964; transkrypcja na notację współczesną: „Florilegium Musicae Antiquae”, wyd. A. Sutkowski, 1963, z. 4.
