Hendrix Jimi, właśc. James Marshall Hendrix, *27 XI 1942 Seattle (Waszyngton), †18 IX 1970 Londyn, amerykański gitarzysta rockowy, wokalista, kompozytor, autor tekstów piosenek. Samodzielnie nauczył się grać na gitarze, naśladując wybitnych gitarzystów bluesowych – E. Jamesa, Muddy Watersa, B.B. Kinga. W latach 1961–66 jako muzyk towarzyszący współpracował m.in. z Little Richardem, B.B. Kingiem, C. Knightem, zespołami Isley Brothers, Ike and Tina Turner. W 1966 wyjechał do Anglii, gdzie wraz z D.N. Reddingiem (gitara basowa) i Joem Mitchem Mitchellem (perkusja) założył zespół The Jimi Hendrix Experience. Pierwsze single – Hey Joe, Purple Haze, album Are You Experienced? oraz seria owacyjnie przyjętych koncertów w Europie i Ameryce (m.in. udział w International Pop Festival w Monterey w Kanadzie, 1967) zapewniły Hendrixowi czołową pozycję w muzyce rockowej. W 1969 po rozwiązaniu zespołu Hendrix eksperymentował w utworzonym przez siebie Electric Ladyland Studio w Nowym Jorku i sporadycznie koncertował (m.in. w 1969 wziął udział w festiwalu muzyki rockowej w Woodstock, gdzie improwizował na temat amerykańskiego hymnu narodowego Star Spangled Banner). W XII 1969 wraz z Buddym Milesem (perkusja) i Billym Coxem (gitara basowa) utworzył zespół Band of Gypsies. Zmarł wskutek nadużycia alkoholu i środków nasennych.
Hendrix nagrał dla wytwórni Reprise płyty Are You Experienced? (1967), Axis. Bold As Love (1967), Electric Ladyland (1969), Cry of Love (1970), zaś dla wytwórni Capitol – Band of Gypsies (1970). Oprócz piosenek autorskich (Purple Haze, The Wind Cries Mary, Third Stone from the Sun, Foxy Lady, Voodoo Child, Up from the Skies, Castle Made of Sand, Little Wing i in.) Hendrix interpretował także utwory innych wykonawców (np. Like a Rolling Stone i All Along the Watchtower Boba Dylana czy Rock Me Baby B.B. Kinga). Często krytykowane ekstrawagancje estradowe Hendrixa – niewybredne gesty, akty niszczenia towarzyszące występom (np. spalenie gitary podczas koncertu w Monterey) – szły w parze z odkrywczością samej koncepcji muzycznej. Jego wirtuozowską, ekspresyjną grę na gitarze charakteryzowały nietypowe sposoby atakowania strun, zniekształcanie dźwięków za pomocą elektronicznych przetworników, wykorzystywanie efektu sprzężenia zwrotnego, a także zastosowanie niemal freejazzowej improwizacji. Hendrix – jeden z prekursorów nowoczesnego rocka – uważany bywa także za zwiastuna stylu fusion w jazzie.
