Havingha [h’awyŋga] Gerhardus, *15 XI 1696 Groningen, †6 III 1753 Alkmaar, holenderski kompozytor, organista i wirtuoz gry na carillon. Po nauce u ojca, Petrusa Havinghi (organisty kościoła St-Martin w Groningen), objął stanowisko organisty w Appingedam. W 1722 przeniósł się do Alkmaar i tam działał do końca życia w St-Laurent, gdzie został też pochowany.
Zbiór suit klawesynowych Havinghi ma typowy układ tańców poprzedzonych uwerturą francuską; pod względem technicznym wykazuje wpływy stylu niemieckiego (polifonia) i francuskiego (styl brisé). Wydana przez Havinghę praca zawiera, oprócz przekładu, uzupełnienia i komentarze do traktatu D. Kellnera. Havingha był też inicjatorem budowy pierwszych w swoim kraju organów z zastosowaniem stroju równomiernie temperowanego. Jego praca Oorspronk en Voortgang der orgelen powstała na tle konfliktu dotyczącego modernizacji organów w Alkmaar, podjętej w 1725 przez F.C. Schnitgera.
Literatura: J.W. Enschede G. Havingha en het orgel in de Sint Laurenskerk te Alkmaar, „Tijdschrift van de Vereniging voor Nederlandse Muziekgeschiedenis” VIII, 1907.
Kompozycje
VIII Suites gecomponeerd voor de clavecijmbal off spinet…, Amsterdam 1724
zaginęły inne suity na klawesynowe, sonaty na 3 wiole, basso i b.c., sonaty na 2 flety, wiolę i b.c.
Prace
Oorspronk en Voortgang der orgelen, Alkmaar 1727, przedr. 1973
Korte en getrouwe onderregtinge van de generaal bass, off bassus continuas, tłum, traktatu D. Kellnera Treulicher Unterricht im general Bass (Hamburg 2. wyd. 1737), Amsterdam 1741, 2. wyd. 1751
Edycje
Suites voor clavecimbel, wyd. J. Watelet, «Monumenta Musicae Belgicae» VII, 1951 (zawiera też bibliografię Havinghi autorstwa E. Lemaire’a)
