logotypes-ue_ENG

Haitink, Bernard

Biogram i literatura

Haitink [hˊajtyηk] Bernard, *4 III 1929 Amsterdam, †21 X 2021 Londyn, holenderski dyrygent. Studiował w konserwatorium w Amsterdamie grę na skrzypcach i dyrygenturę (u F. Hupki). W latach 1954–55 uczestniczył w międzynarodowych kursach dyrygenckich holenderskiej fundacji radiowej (Nederlandse Omroep Stichting) pod kierunkiem F. Leitnera. Wysoka ocena jego talentu spowodowała, że natychmiast został zaangażowany jako drugi, a w dwa lata później jako pierwszy dyrygent orkiestry radiowej w Hilversum. W 1956 wystąpił po raz pierwszy z orkiestrą Concertgebouw i odtąd datowała się jego stała współpraca z tym zespołem. W 1961 został także dyrektorem artystycznym Concertgebouworkest w Amsterdamie, początkowo dzieląc tę funkcję z E. Jochumem, w latach 1964–86 sprawował ją samodzielnie. W 1958 debiutował w Stanach Zjednoczonych z Los Angeles Symphony Orchestra, w 1964 podjął stałą współpracę z London Symphony Orchestra, początkowo jako dyrygent gościnny, następnie pierwszy dyrygent (od 1967) i dyrektor artystyczny (1970–79). Występował gościnnie, dzieląc czas między Londyn i Amsterdam; dyrygował m.in. Hallé Orchestra, Los Angeles Philharmonic Orchestra, Berliner Philharmoniker, Symphonie-Orchester des Bayerischen Rundfunks. Ze swoimi orkiestrami odbywał wielkie tournées m.in. do Ameryki, ZSRR, na Daleki Wschód, występował także na największych festiwalach (Osaka, Wiedeń, Edynburg, Berlin Zachodni). Był członkiem honorowym i laureatem złotego medalu Internationale G. Mahler-Gesellschaft (1970), otrzymał także złoty medal Towarzystwa Brucknerowskiego (1970). Dokonał licznych nagrań płytowych dla wytwórni Philips, wśród których znajdują się komplety symfonii Mahlera i Brucknera (z orkiestrą Concertgebouw) i poematów symfonicznych Liszta (z London Symphony Orchestra). Występował także jako dyrygent operowy, głównie na festiwalu w Glyndebourne (w latach 1972–73 Uprowadzenie z seraju i Czarodziejski flet Mozarta, w 1975 Żywot rozpustnika Strawińskiego), od 1977 pełnił funkcję dyrektora muzycznego tego festiwalu. W tym samym roku dyrygował spektaklami opery Don Giovanni Mozarta w teatrze Covent Garden, gdzie w 1986/87 objął kierownictwo. Był komandorem orderu Imperium Brytyjskiego.

Literatura: M. Flothius Bernard Haitink and Eugen Jochum, the New Conductors of the Concertgebouw Orchestra, „Sonorum  Speculum” 1960 nr 4; A. Blyth Bernard Haitink Talks, „Gramophone” XLV, 1968, LI, 1974; R. Crichton From Strength to Strength, „Records and Recording” XV, 1972 (zawiera dyskografię).