Hába Karel, *21 V 1898 Vizovice, †21 XI 1972 Praga, czeski kompozytor, pedagog i skrzypek, brat Aloisa. Od 1917 działał jako nauczyciel. Studiował w konserwatorium w Pradze w mistrzowskiej klasie kompozycji V. Nováka (1919–21) i w klasie skrzypiec K. Hoffmanna (1926–28). Ponadto ukończył prowadzony przez Aloisa kurs kompozycji ćwierćtonowej. W latach 1919–50 pracował w praskim radio. Od 1951 działał jako wykładowca wychowania muzycznego w Vysoká Pedagogická Škola w Pradze, także jako publicysta muzyczny; pisał prace z zakresu metodyki wychowania muzycznego. Od 1940 był członkiem Československá Akademie Věd a Uměni. W swej twórczości Hába pozostawał pod wpływem koncepcji teoretycznych swego brata Aloisa; pisał muzykę „atematyczną”, ćwierćtonową, przejmując jednocześnie cechy melodyki ludowej południowych Moraw.
orkiestrowe, m.in.:
I Symfonia 1948
II Symfonia 1954
Koncert skrzypcowy 1925
Koncert wiolonczelowy 1943
liczne utwory kameralne i fortepianowe, w tym utwory ćwierćtonowe, m.in.:
Suita na fortepian 1925
Trio fortepianowe 1926
3 utwory na skrzypce i fortepian, 1927
studia gry skrzypcowej
wokalno-instrumentalne:
utwory wokalne dla dzieci
Budovatelům Ostravska, kantata, 1951
Jánošik, opera, 1932
Stará historie, opera, 1937
Smolíček, opera dziecięca, 1950
Kalibův zločin 1960