Gsowska, Gsovska, Gsovsky, Gsowskij, Tatjana, z d. Isaczenko, *18 (5) III 1901 Moskwa, †29 IX 1993 Berlin, rosyjska tancerka, choreograf i pedagog, żona choreografa Wiktora Gsowskiego (1902–74). Uczennica leningradzkiej szkoły baletowej, I. Duncan i E. Jaques-Dalcroze’a (rytmika). W latach 1928–39 prowadziła własną szkołę baletową w Berlinie, w 1945–52 była dyrektorem baletu i choreografem Staatsoper w Berlinie, w 1952–53 Teatro Colón w Buenos Aires, w 1954–66 opery w Berlinie Zachodnim, w 1959–66 także we Frankfurcie n. Menem. W 1955 założyła objazdowy zespół Berliner Ballett. Wykładała w szkole baletowej przy Städtische Oper w Berlinie Zachodnim. Swoją działalnością wywarła poważny wpływ na rozwój baletu niemieckiego, poczynając od lat 30.
Ważniejsze balety: Księżniczka Turandot (muzyka G. von Einem, wyst. Drezno 1944), pierwsza niemiecka premiera Romea i Julii (muzyka S. Prokofiew, wyst. Berlin 1948), Czerwony płaszcz (muzyka L. Nono, wyst. Berlin 1954), Dama kameliowa (muzyka H. Sauguet, wyst. Berlin 1957), Wesele (muzyka I. Strawiński, 1961), Tristan (muz. B. Blacher, 1965).
Literatura: K. Geitel Hommage á Tatjana Gsovskys, w: Ballett, red. H. Koegler i C. Barnes, Velber k. Hanoweru 1966.
