Gresnick [~nik], Gresnich, Gressenich, Antoine-Frédéric, ochrzcz. 2 III 1755 Liège, †16 X 1799 Paryż, niderlandzki kompozytor. Wykształcenie muzyczne zdobywał początkowo w katedrze St-Lambert w Liège, a następnie w Conservatorio S. Onofrio w Neapolu (tam stworzył pierwsze opery). Po odbyciu wielu podróży (Paryż, Londyn, Berlin) w 1780 zamieszkał w Lyonie. Brak bliższych informacji z tego okresu życia Gresnicka, wiadomo jedynie, że w latach 1787–89 prowadził orkiestrę Grand Théâtre. W 1794 przeniósł się do Paryża, gdzie zyskał uznanie jako kompozytor operowy, wystawiając tam z powodzeniem ok. 15 swych dzieł.
Gresnick, jeden z czołowych twórców opery francuskiej XVIII w., komponował dzieła sceniczne różnego rodzaju: od opery buffa (Il francese bizzarro) przez opéra comique (Les faux mendians) do drame lyrique (La forêt de Sicile); w dziełach tych połączył w sposób mistrzowski włoską śpiewność z francuską prozodią. W jego operach występuje charakterystyczna dla klasycyzmu prostota (harmonika funkcyjna oraz przejrzyste frazowanie). Gresnick odznaczał się dużym wyczuciem sceny oraz trafnością dramatycznej charakterystyki. W jego muzyce instrumentalnej zaznaczają się wpływy K. Stamica.
Literatura: A. Pougin Gresnick, Paryż 1862; P. Mercier Recherches récentes concernant… A.-F. Gresnick, w: Annales du Congrès de Liège 1968, t. 1, Liège 1969; P. Mercier A.-F. Gresnick, compositeur liégeois, Leuven 1977.
Symfonia op. 1, 1777
Koncert klawesynowy, Lyon 1782
Symfonia koncertująca B-dur na klarnet, fagot i orkiestrę, Paryż ok. 1797
12 romances séparées na głos i klawesyn lub harfę, Paryż b.r.
Recueil d’airs, romances et duo na głos i klawesyn lub fortepian, Lyon, Paryż b.r.
liczne arie, duety, tria, romances, arietty w ówczesnych antologiach
***
Il francese bizzarro, wyst. Turyn 1779
L’ortolana di spirito, wyst. Florencja 1780
Alceste, libr. C. F. Badini wg Demetrio P. Metastasia, wyst. Londyn 1786, fragm. wyd. Londyn ok. 1787
Les petits commissionnaires, libr. J.-B.-C. Vial, wyst. Paryż 1794
Les faux mendians, libr. A. Lebrun-Tossa, wyst. Paryż 1796
Le baiser donné et rendu, libr. J.-H. Guy, wyst. i wyd. Paryż 1796
Les faux monnayeurs, ou La vengeance, libr. J.-G.-A. Cuvelier de Trie, wyst. Paryż 1797
L’heureux procès, ou Alphonse et Léonore, libr. C. Le Prévost d’Iray, wyst. i wyd. Paryż 1797
La forêt de Sicile, libr. R.-C. Guilbert de Pixérécourt, wyst. i wyd. Paryż 1798
Léonidas, ou Les Spartiates, libr. R.-C. Guilbert de Pixérécourt, wyst. Paryż 1799
