Grabowski, Stanisław

Grabowski Stanisław, *1791 Kraków, †17 VI 1852 Żytomierz, polski kompozytor, pianista i pedagog. Gry na organach uczył się w Krakowie. Początkowo działał we Lwowie i w Koniuchach na Wołyniu w domu wojewodziny Rudzieńskiej. W latach 1817–28 przebywał w Krzemieńcu, gdzie zyskał uznanie jako pianista, nauczyciel gry na fortepianie w tamtejszym Liceum oraz organizator koncertów muzyki kameralnej. Lata 1828–30 spędził w Wiedniu. Jego mazurki i polonezy
wydane przez T. Haslingera zyskały tam znaczną popularność. W 1830 Grabowski wrócił na krótko do Krzemieńca, następnie przeniósł się na stałe do Żytomierza, gdzie zajmował się handlem muzykaliami. W testamencie zapisał 3000 rubli na budowę organów w kościele katedralnym w Żytomierzu. Po jego śmierci instrument został zbudowany przez wiedeńską firmę F. Ulmana.

Grabowski, którego twórczość cieszyła się w swoim czasie dość dużym powodzeniem (zwłaszcza na Wołyniu), znany jest wyłącznie ze swych fortepianowych utworów salonowych. Głównym jego dziełem było Album fortepianowe, stanowiące cykl kompozycji o charakterze tanecznym i programowym; np. Karnawał węgierski to zbiór luźno ze sobą związanych
tańców (walc, mazur, friska), utworów marszowych (verbunkos, marsz), ilustracyjnych (Les tambours, Finale guerriero).

Literatura: J. Sikorski Album fortepianowe Stanisława Grabowskiego, „Gazeta Codzienna” 1854 nr 326.