Gontier de Soignies, [gątjˊƐ da suanˊi], francuski truwer; brak wszelkich danych biograficznych. Pochodził zapewne z Soignies (k. Mons, prow. Hainaut).
Jego imię pojawia się w tekstach siedmiu niedatowanych pieśni. Cechy językowe i stylistyczne utworów Gontiera de Soignies wskazują, że prawdopodobnie należał on do najstarszej generacji truwerów, działającej pod koniec XII w. Na podstawie braku kontrafaktur jego utworów, które w przypadku bardziej popularnych truwerów były powszechnym zjawiskiem, przypuszcza się, że Gontier de Soignies nie zyskał szerszego uznania. Gontier de Soignies napisał ok. 30 pieśni w licznych wersjach, z których 19 zawiera notację muzyczną. Większość z nich stanowi dosyć zróżnicowane typy form refrenowych, 5 zachowało się w rękopisach z określeniem „rotrouenge”. Pod względem muzycznym są one z nielicznymi wyjątkami (np. Chanter m’estuet de recomens) utworami sylabicznymi o bardzo prostej melodyce. Brak zapisów w notacji mensuralnej sugeruje stosowanie swobodnej rytmiki. Melodie Gontiera de Soignies nie są dotychczas wydane.
Literatura: A. Scheler Trouvères belges, nowa seria Chansons d’amour, jeux-partis, pastourelles, satires, dits et fabliaux, Leuven 1879; F. Gennrich Die altfranzösische Rotrouenge, «Literarhistorischmusikwissenschaftliche Studie» II, Halle 1925; H. Spanke Eine altfranzösische Lieder Sammlung, Halle 1925; F. Gennrich Grundriss einer Formenlehre des mittelalterlichen Liedes, Halle 1932, przedr. 1970.
