Głuszkowski Adam Pawłowicz, *1793, †ok. 1870, rosyjski tancerz, choreograf i pedagog. Uczeń Ch. L. Didelota.
W latach 1809–12 był solistą baletu petersburskiego; rywalizował z L. Duportem. W latach 1812–31 był solistą, w 1831–39 choreografem Teatru Wielkiego w Moskwie, dyrektorem szkoły baletowej. Przeniósł na moskiewską scenę 14 baletów Didelota. Stworzył ponad 30 baletów, odznaczających się starannym opracowaniem. Jego szczególną zasługą było wprowadzanie na scenę baletową tematyki zaczerpniętej z literatury rosyjskiej i korzystanie z motywów tańców rosyjskich. W Rusłanie i Ludmile (muzyka F. Scholtz, Moskwa 1821), najsłynniejszym balecie Głuszkowskiego, po raz pierwszy wykorzystana została twórczość A. Puszkina; według poematu Puszkina opracował również balet Fontanna Bachczysaraju (Prazdnik gariema, muzyka różnych kompozytorów, 1827). Według bajki W. A. Żukowskiego stworzył balet Tri Pojasa, ili Russkaja Sandrilona (muzyka F. Scholtz, Moskwa 1826).
Ważniejsze role: Zefir (Zefir i Flora, muzyka C. Cavos), Jazon (Medea i Jazon, muzyka J. J. Rodolphe), Raul (Raul de Créqui, muzyka C. Cavos i Suszkow).
Literatura: Adam Pawłowicz Głuszkowski Wospominanija baletmiejstiera, Leningrad 1940.
