Gioia [dż’oja] Gaetano, *1764 lub 1768 Neapol, †30 III 1826 Neapol, syn mistrza tańca Antonia Gioii, włoski tancerz, choreograf i kompozytor. W latach 1793–95 ballerino assoluto mediolańskiej La Scali. Od 1789 choreograf wielu scen włoskich, m.in. w Neapolu (1795–96, 1801–07, 1824–26), Mediolanie (1814–24) i w Wiedniu (1800–01). W Wiedniu Gioia zetknął się z S. Vigano; między obu choreografami wywiązała się inspirująca rywalizacja. Gioia rozporządzał rozległą skalą talentu: tworzył zarówno balety heroiczno-tragiczne, jak i komiczne w stylu commedia dell’arte, o silnie rozwiniętych elementach realistycznej pantomimy. Do swych baletów zwykle sam komponował muzykę. Opracował ok. 220 baletów, m.in. Andromeda e Perseo (1803), Il ritorno di Ulisse in Itaca (1804), Cesare in Egitto (1807). Jego balet komiczny Il flauto magico (wystawiony także w Warszawie w 1817) zdobył wielką popularność, wystawiano go (w różnych przeróbkach) jeszcze w 1 poł. XX w.