Gaito Constantino, *3 VIII 1878 Buenos Aires, †14 XII 1945 Buenos Aires, argentyński kompozytor, pianista i dyrygent. Studia muzyczne odbywał w Neapolu w S. Pietro a Maiella. Od 1901 działał w Buenos Aires, gdzie założył szkołę muzyczną, a od 1942 był profesorem kompozycji w konserwatorium. Pracował również jako dyrygent Teatro Argentina w La Plata. W swej twórczości nawiązywał do argentyńskiego folkloru, zwłaszcza ludowej rytmiki tanecznej.
El Ombú, poemat symfoniczny, 1925
2 balety, w tym La flor de Irupé, 1929
Danzas fantásticas na orkiestrę, 1930
11 oper, m.in.: Caio Petronio, 1919; Flor de nieve, 1922; Ollantay, 1926; Lázaro, 1929; La sangre de las guitarras, 1932
San Francisco Solano, oratorium, 1940
3 suity orkiestrowe
5 uwertur
utwory kameralne
utwory fortepianowe
pieśni
