Fuentes, Laureano

Fuentes [f’^uen~] Laureano, *1825 Santiago de Cuba, †1898 Santiago de Cuba, kubański kompozytor, skrzypek i dyrygent. Studiował początkowo u J. Parísa (zasady muzyki), a następnie u J. Casamitjany (harmonia, kompozycja). Od 1840 był pierwszym skrzypkiem kapeli katedralnej w Santiago de Cuba; w 1844 założył tam orkiestrę symfoniczną, a w następnych latach Akademię Muzyczną św. Cecylii i – krótko działającą – Akademię Apollo. Do ostatnich lat życia był niezwykle czynnym popularyzatorem muzyki europejskiej, zwłaszcza Beethovena.

Fuentes należał do najbardziej cenionych kompozytorów kubańskich 2. połowy XIX w. Jego utwory orkiestrowe, posiadające poważne znaczenie lokalne, nie prezentują jednolitego stylu muzycznego, oscylując pomiędzy wpływami twórców francuskich jak F. Suppé, C. Gounod (uwertura Galatea) a oddziaływaniem niemieckiej muzyki kręgu lisztowskiego (America — pierwszy kubański poemat symfoniczny; jego program ilustrował odkrywczą ekspedycję Kolumba w 400-lecie wydarzenia). Wpływy Gounoda wykazuje także jedyna opera Fuentesa – Seila. Indywidualność twórcza Fuentesa doszła w pełni do głosu w jego utworach religijnych, w których nawiązywał do tradycyjnego stylu chóralnego religijnej muzyki kubańskiej, inspirowanego z kolei twórczością Pergolesiego i Händla, a także Haydna. W dziełach tych (głównie w Stabat Mater) ujawnił Fuentes kunszt techniki kontrapunktycznej, połączony ze świeżością inwencji melodycznej, grawitującej niekiedy ku stylizacji pierwiastków ludowych. Ogromną popularnością cieszyły się na Kubie pieśni Fuentesa, zwłaszcza La Candelita, oraz fortepianowe Danzas.

Literatura: A. Carpentier La música en Cuba, Hawana 1961, wyd. polskie Muzyka na Kubie, tłum. J. Popiel, Kraków 1980.