Fryderyk II Wielki

Fryderyk II Wielki z dynastii Hohenzollernów, *24 I 1712 Berlin, †17 VIII 1786 Sanssouci k. Poczdamu, król pruski od 1740, mecenas sztuki, flecista, kompozytor i librecista. Gry na flecie uczył się u J. J. Quantza, którego utwory, obok własnych, grywał najczęściej. W 1732 założył małą kapelę dworską w Rupinie, przeniesioną w 1736 do Rheinbergu. Grali w niej m.in. bracia J. G. i C. H. Graun, F. Benda, J. F. Agricola, cembalistą w latach 1740–67 był C. P. E. Bach. Podczas pobytu w Poczdamie w 1747 J. S. Bach skomponował Das musikalische Opfer na temat podany przez Fryderyka II, dedykując mu ten utwór. W 1742 król otworzył w Berlinie teatr operowy, w programie którego były osobiście przezeń dobierane opery w stylu włoskim, przeważnie C. H. Grauna i J. A. Hassego. Twórczość kompozytorska Fryderyka II jest eklektyczna; stwierdzona autentyczność dotyczy tylko części przypisywanych mu utworów. Tworzył również libretta do oper w języku francuskim, których przekładu na język włoski dokonał nadworny poeta G. Tagliazucchi; Fryderyk II był także współautorem kilku librett operowych, a także inspiratorem wielu pomysłów twórczych.