Frey, Emil
Frey [fraj] Walter, *26 I 1898 Bazylea, †27 VIII 1985 Zurych, brat Emila, szwajcarski pianista i pedagog. W latach 1906–13 studiował u F. Niggli (fortepian) i V. Andreaego (teoria) w konserwatorium w Zurychu, w latach 1913–16 u W. Rehberga (fortepian) we Frankfurcie n. Menem. W 1916 przeniósł się do Zurychu, w 1921 został wykładowcą w Musikschule w Winterthur, w 1925 w konserwatorum w Zurychu, gdzie prowadził także klasę wychowania muzycznego, a w latach 1925–58 mistrzowską klasę fortepianu. Odbył tournées po Szwecji, Norwegii, Niemczech, Hiszpanii. Repertuar Freya obejmował obok utworów klasycznych i romantycznych także wiele współczesnej muzyki fortepianowej i kameralnej. Był pierwszym wykonawcą koncertów A. Berga, E. Wellesza, F. Martina i in. Jako przewodniczący „Pro Musica” (1934–60) i zuryskiego oddziału MTMW przyczynił się do rozpowszechnienia przeszło tysiąca kompozycji współczesnych. Wraz z W. Schuhem wydał Schweizerische Klaviermusik aus der Klassik und Romantik, Zurych 1937, 2. wyd. 1957.