Fourier [furj’ɛ] Jean-Baptiste-Joseph, *21 III 1768 Auxerre (środkowa Francja), †16 V 1830 Paryż, francuski matematyk i fizyk. W latach 1796–98 wykładał w École Polytechnique w Paryżu. W 1798 uczestniczył w wyprawie Napoleona do Egiptu, w latach 1802–15 był prefektem departamentu Isère. W 1817 został członkiem Akademii Nauk w Paryżu i poświęcił się wyłącznie pracy naukowej. W 1822 opublikował podstawowe dzieło Théorie analytique de la chaleur, w którym po raz pierwszy zastosował szeregi trygonometryczne i podał przykłady rozwinięć funkcji w szeregi Fouriera.
Szereg Fouriera przedstawia funkcję okresową w postaci sumy nieskończonej liczby składników sinusoidalnych, z których każdy ma określoną częstotliwość, amplitudę i fazę. Składowe elementarne przebiegu okresowego są harmonicznymi składowej podstawowej dźwięku czyli składowymi o częstotliwościach będących wielokrotnościami częstotliwości składowej podstawowej dźwięku. Funkcje nieokresowe można przedstawić za pomocą transformaty Fouriera, jako sumę drgań elementarnych o częstotliwościach położonych nieskończenie blisko siebie. W przypadku sygnałów spróbkowanych (dyskretnych) przekształceniem analogicznym do transformaty Fouriera jest dyskretna transformata Fouriera. W akustyce muzycznej transformata Fouriera i dyskretna transformata Fouriera mają zastosowanie w analizie widma dźwięku oraz przetwarzaniu sygnałów w technice cyfrowej.
