logotypes-ue_ENG

Erpf, Hermann

Biogram

Erpf Hermann Robert, *23 IV 1891 Pforzheim, †17 X 1969 Stuttgart, niemiecki teoretyk muzyki i pedagog. Od 1909 studiował matematykę i nauki przyrodnicze w Heidelbegu, od 1911 muzykologię u H. Riemanna i filozofię u J. Volkelta w Lipsku. W 1913 uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy Der Begriff der musikalischen Form (Stuttgart 1914). W latach 1919–27 prowadził działalność pedagogiczną w Pforzheim, Fryburgu Bryzg, i w Münster. Od 1927 kierował wydziałem muzycznym w Folkwang-Schule w Essen, w 1935 został dyrektorem tej uczelni. W latach 1943–45 oraz 1952–56 pełnił funkcję dyrektora Hochschule für Musik w Stuttgarcie. Komponował utwory orkiestrowe, chóralne, kameralne i fortepianowe.

Badania Erpfa koncentrowały się głównie na teoretycznych problemach formy muzycznej, harmonii i instrumentacji. Rozwinął on i przekształcił Riemannowską teorię harmoniki funkcyjnej (Studien zur Harmonie- und Klangtechnik), nie przejął jednakże założeń dualizmu harmonicznego. W pracach Studien zur Harmonie- und Klangtechnik i Lehrbuch der Instrumentation zaznacza się tendencja do ujmowania harmoniki i instrumentacji w ich współdziałaniu z formą dzieła i w aspekcie historycznym. Erpf postulował metodę deskryptywną, w której systematyka ustępuje na plan dalszy wobec historyczno-relatywnego traktowania technik i stylów muzycznych. Wiele uwagi poświęcał zagadnieniom muzyki współczesnej. Syntezą jego poglądów jest ostatnia praca: Form und Struktur in der Musik.

Prace

Entwicklungszüge in der zeitgenössischen Musik, Karlsruhe 1922

Studien zur Harmonie- und Klangtechnik der neueren Musik, Lipsk 1927, przedr. Wiesbaden 1969

Harmonielehre in der Schule, Lipsk 1930

Lehrevon den Instrumenten und der Instrumentation, w: Hohe Schule der Musik, t. 2, Poczdam 1935

Vom Wesen der neuen Musik, Stuttgart 1949

Neue Wege der Musikerziehung, Stuttgart 1953

Gegenwartskunde der Musik, Moguncja 1954

Tagesfragen des Musiklebens, Stuttgart 1957

Lehrbuch der Instrumentation und Instrumentenkunde, Moguncja 1959

Form und Strukturin der Musik, Moguncja 1967