Erlanger [(d)erlanż’ɛ] Rodolphe d’, baron, *7 VI 1872 Boulogne-sur-Seine, †29 X 1932 Sidi-bou-Said (Tunezja), francuski malarz, etnograf. W 1910 osiadł w Tunezji, gdzie od 1924 przy współpracy dwóch arabskich uczonych oraz arabisty Carra de Vaux podjął intensywne studia nad historią muzyki arabskiej. Jego podstawowe dzieło La musique arabe, wydane w przeważającej mierze pośmiertnie, stanowi ważne źródło dla poznania arabskiej myśli muzycznej; zawiera ono m. in. przekład traktatów Avicenny i al-Farabiego. Z inicjatywy d’Erlangera król egipski Fuad zwołał w 1932 kongres w Kairze poświęcony muzyce arabskiej; wzięli w nim udział badacze arabscy i europejscy. Materiały z kongresu dotyczące arabskich modeli melodycznych i rytmicznych zostały opublikowane w Recueil des traveaux du Congrès de musique arabe (1934).
wydania (w Paryżu):
La musique arabe, 6 t., od t. 3 wyd. H. G. Farmer — t. 1–4, 1930, 1935, 1938, 1939 (zbiór traktatów arabskich z X—XVI w., tłum. na język francuski), t. 5–6, 1949, 1959 (problemy współczesnej arabskiej teorii muzyki)
Chants populaires de l’Afrique du Nord, «Bibliothèque Musicale du Musée de la Parole» I, 4, 1931
Mélodies tunisiennes: hispano-arabes, arabo-berbères, juives, nègres, 1937.
