Dutoit [dütʹua] Charles, *7 X 1936 Lozanna, szwajcarski dyrygent. Studiował w konserwatorium w Lozannie (skrzypce, fortepian, dyrygentura) i Genewie (altówka i dyrygentura, dyplom 1958); w 1959 odbył kurs dyrygencki pod kierunkiem Ch. Müncha w Tanglewood (Massachusetts) i nawiązał współpracę z Orchestre de la Suisse Romande i Orchestre de Chambre z Lozanny. W latach 1966–77 był dyrektorem artystycznym Berner Symphonieorchester, w latach 1973–75 prowadził Orquesta Sinfónica Nacionale Mexico, w latach 1975–78 orkiestrę symfoniczną w Göteborgu. Od 1977 jest pierwszym dyrygentem Orchestre Symphonique de Montréal, z którą dokonał licznych nagrań, głównie z repertuaru symfonicznego z końca XIX i 1. połowy XX w. (N. Rimski-Korsakow, Saint-Saëns, Debussy, Ravel, de Falla, Gershwin, Holst, Bartók, Kodály, Poulenc, Prokofiew); na uwagę zasługuje zwłaszcza kompletna rejestracja opery Berlioza Les Troyens (1993) oraz pierwsze nagranie wszystkich utworów orkiestrowych Poulenca, z udziałem pianisty P. Rogégo (1998). W latach małżeństwa Dutoita z M. Argerich występowali często razem, m.in. w 1971 w Filharmonii Narodowej (Suita taneczna Bartóka, I Koncert fortepianowy Beethovena i Obrazki z wystawy Musorgskiego). Dutoit należy do najbardziej cenionych dyrygentów swego pokolenia. Jego interpretacje charakteryzuje podkreślenie konstrukcyjnych walorów utworu oraz dbałość o precyzję brzmienia orkiestrowego.
