Corbetta, Francesco

Corbetta [kor~] Francesco, *ok. 1620 Pavia, †III 1681 Paryż, włoski gitarzysta i kompozytor. Początkowo był w służbie księcia Mantui (skąd często wyjeżdżał na inne dwory m.in. Habsburgów), następnie księcia brunszwicko-lüneburskiego Chrystiana Ludwika (1652–53). Ok. 1656 pojawił się na dworze Ludwika XIV w Paryżu, a od ok. 1660 przebywał w otoczeniu Karola II i księcia Jakuba (przyszłego króla Jakuba II) w Londynie. W 1669 pojawia się znów w Paryżu, a ok. 1674 ponownie w Londynie, gdzie m.in. uczył gry na gitarze księżniczkę Annę (przyszłą królową). Był uważany za największego gitarzystę swoich czasów. Jego zbiory zawierają przede wszystkim passacaglie, chaconny, folie, oraz tańce (zwykle allemande, courant, sarabanda, gigue), zebrane w suity, często poprzedzone preludiami, a czasami zakończone passacaglią. W utworach Corbetty łączących technikę akordową (battuto) i palcową (pizzicato) pojawiają się nierzadko śmiałe dysonanse i niespodziewane następstwa harmoniczne.

Literatura: M. Schulz Francesco Corbetta und das Generalbass-Spielen, „Die Musikforschung” IV, 1951; R. Keith „Laguitarre royale”. A Study of the Career and Compositions of Francesco Corbetta, «Recherches sur la musique française classique» VI, Paryż 1966; R. Pinnell Francesco Corbetta and the Baroque Guitar, with a transcription of his works, Ann Arbor (Michigan), 2 t., «Studies in Musicology» XXV,  1980;  R. Pinnell Francesco Corbetta: chitarrista barocco alla corte d’Inghilterra, „Il Fronimo” XXVII, 1981; M. Mabbet Italian Musicians in Resoration England (1660–90), „Music & Letters” LXVII, 1986, nr 3; M. Hall Dissonance in the Guitar Music of Francesco Corbetta, „Lute Society Journal” XLVII, 2007; M. Hall Francesco Corbetta: a Biography, „Lute Society Journal” LIII, 2013; L. Eisenhardt Italian Guitar Music of the Seventeenth Century: Battuto and Pizzicato, Rochester (Nowy Jork) 2015.