Conradi, August

Conradi [kon~] August, *27 VI 1821 Berlin, †26 V 1873 Berlin, niemiecki kompozytor, dyrygent i organista. W latach 1840–42 studiował w berlińskiej Akademie der Künste pod kierunkiem A.W. Bacha i K.F. Rungenhagena (harmonia, kompozycja). W 1843 został organistą kościoła Invalidenhaus w Berlinie. W 1844 przebywał w Weimarze jako kopista F. Liszta, któremu następnie w latach 1848–49 pomagał w instrumentowaniu dzieł orkiestrowych. W 1849 Conradu został dyrygentem teatru w Szczecinie, później także w Düsseldorfie i Kolonii. W 1856 osiadł na stałe w Berlinie, gdzie dyrygował orkiestrą Wallner Theater (do 1864) i Victoria Theater (1864–73).

Conradi początkowo zajmował się symfoniką, odnosząc m.in. poważny sukces wiedeńskim prawykonaniu swej IV Symfonii. Zwróciwszy się ku muzyce scenicznej, stał się w 3. ćwierci XIX w. jednym z najgłośniejszych twórców operetek, fars i komedii muzycznych w Berlinie. Powodzeniem cieszyły się również jego marsze i tańce, zwł. Zigeunerpolka, znana z fortepianowej transkrypcji F. Liszta.

Literatura: G.R. Kruse August Conradi, „Die Musik” XII, 1933–34; E. Haraszti Les origines de l’órchestration de Franz Liszt, „Revue de Musicologie” XXXV, 1952.