Cima, Andrea

Cima [czˊima] Andrea, *ok. 1580 Mediolan, † po 1627 Mediolan, włoski organista, dyrygent i kompozytor działający na przełomie XVI/XVII w. Ok. 1617 był organistą kościoła S. Maria della Rosa w Mediolanie, później dyrygentem kapeli kościoła S. Maria Maggiore w Bergamo. Opublikował 2 księgi koncertów religijnych.

Utwory Cimy znajdują się w licznych rękopiśmiennych i drukowanych zbiorach oraz tabulaturach organowych, m.in. w tabulaturze pelplińskiej. Twórczość kompozytora reprezentuje kościelny styl koncertujący.

Literatura: Ch. S. Getz Canonising San Carlo: Sermonising, the sounding word, and image construction in the music for Carlo Borromeo, “Early music history: Studies in medieval and early modern music”, 34, 2015; Ch. S. Getz Mulier fortis, musica potente: Schiacciare il serpente nella Milano della Controriforma, “Barocco padano” VII, Como: Antiquae Musicae Italicae Studiosi, 2017.