Bury Edward, *18 IX 1919 Gniezno, †13 II 1995 Kraków, polski kompozytor, dyrygent, pianista i pedagog. W latach 1937–44 studiował w konserwatorium w Warszawie (fortepian u Z. Drzewieckiego, kompozycję u K. Sikorskiego, dyrygenturę u W. Bierdiajewa). W czasie wojny organizował tajne koncerty w Warszawie i brał w nich udział jako pianista i dyrygent. Po wojnie osiadł w Krakowie; w latach 1945–54 wykładał w PWSM, od 1952 jako profesor. W latach 1949–51 dojeżdżał do Bydgoszczy, gdzie był dyrygentem Pomorskiej Orkiestry Symfonicznej. Odtąd występuje gościnnie jako dyrygent w filharmoniach krajowych. W 1975 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W twórczości Burego romantyzujący subiektywizm dominuje nad tendencjami nowatorskimi. W podręczniku dyrygowania kompozytor zastosował oryginalny system notacji ruchów dyrygenckich i własną koncepcję schematów ruchowych dotyczących dynamiki i artykulacji.
Kompozycje:
Wariacje i fuga na fortepian, 1946, Kraków 2. wyd. 1979
Mała suita na orkiestrę, 1950
Suita symfoniczna na chór mieszany i orkiestrę, 1951
Uwertura koncertowa, 1954
Maski, suita fantastyczna na orkiestrę, 1957
Symfonia wolności, 1960, wyd. Kraków 1964
Sześć pieśni na chór mieszany a cappella, sł. ludowe, 1960, wyd. Kraków, 3. wyd. 1984
II Symfonia na 6 instrumentów koncertujących i orkiestrę, 1962, wyd. Kraków 1969
Obrazy Tysiąclecia na chór mieszany a cappella, wyd. Kraków 1963, 2. wyd. 1970
III Symfonia – Mówi Prezydent J.F. Kennedy na głos recytujący, chór mieszany i orkiestrę, 1964
Cztery pieśni na chór męski a cappella, sł. ludowe, 1964, wyd. Kraków 1965
IV Symfonia – Da timpani a tutti na bas, chór mieszany i orkiestrę, 1966, wyd. Kraków 1973
Tryptyk żartobliwy na chór mieszany a cappella, wyd. Kraków 1967
V Symfonia – Bohaterska, 1969
Modlitwa Pawła VI o pokój na chór mieszany i organy ad libitum, 1969
VI Symfonia – Pacem in terris, 1972
Tryptyk o błogosławionym Maksymilianie Kolbe na bas, chór mieszany i organy, 1972
Cztery preludia na chór mieszany a cappella, sł. K. Tetmajer, 1973, wyd. Kraków 1974
Msza ekumeniczna na chór mieszany, zespół kameralny i organy, 1973
Św. Franciszek z Asyżu, oratorium na tenor, głos recytujący, 3 chóry i organy, 1975
Treny warszawskie na baryton, chór mieszany i orkiestrę, 1975, wyd. Kraków 1982
Krakowskie wesele na chór mieszany a cappella, sł. ludowe, 1976, wyd. Kraków 1978
Międzynarodowy hymn pokoju na baryton, chór mieszany, chór chłopięcy (ad libitum) i orkiestrę, 1980, wyd. Kraków 1982 (wyciąg fortepianowy)
utwory kameralne
utwory na fortepian.
Opracowania edytorskie:
koncerty H. Wieniawskiego w serii «Dzieła Wszystkie H. Wieniawskiego», wyd. Kraków 1962, 1964.
Prace:
Podstawy techniki dyrygowania, wyd. Kraków 1961, 3. wyd. 1978, wyd. 4. pt. Nowa technika dyrygentury, Kraków 1989
Technika czytania partytur, wyd. Kraków 1971.
