Boyden, David Dodge

Boyden [bˊojden] David Dodge, *10 XII 1910 Westport (Connecticut) † 18 IX 1986 Berkeley (California), amerykański muzykolog. Studiował w Harvard University (1932 B.A. magna cum laude, 1938 M.A.), w Columbia University (1935–36), w Hartt College of Music (1936–37), gdzie w 1957 otrzymał doktorat honoris causa; studiował także grę na fortepianie u Moshe Paranova i Harolda Bauera (1933–1935), oraz grę na altówce u Miriam Zunsser i Felixa Khunera (w latach 40.). W latach 1938–39 był wykładowcą w Mills College w Oakland, a od 1939 aż do przejścia na emeryturę w 1975 pracował w University of California w Berkeley; w 1955 został profesorem, w latach 1955–61 był dziekanem wydziału muzyki. W 1950 był Visiting Professor na Cornell University w Ithaca, w 1951 i 1956 Visiting Lecturer na University of Michigan w Ann Arbor, w 1960 na University of Iowa. W 1963 był wykładowcą na Oxford Bach Festival, a w 1965 w Tanglewood Summer School of the Boston Symphony Orchestra. Działał w American Musicological Society (w latach 1954–56 i 1960–62 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, w latach 1958, 1966 i 1978–9 był członkiem zarządu), w latach 1960–1971 był członkiem zarządu Oakland Symphony Association. W 1972 roku brał udział w kongresie „Musica Antiqua Europae Orientalis” organizowanym w Bydgoszczy (referat: The Corelli „solo” sonatas and their ornamental additions by Corelli, Geminiani, Dubourg, Tartini, and the „Walsh anonymous”).

Boyden jest autorem fundamentalnej pracy dotyczącej ewolucji budowy skrzypiec i historii gry na tym instrumencie od 1520 do połowy XVIII w. Jego The History of Violin Playing from its Origins to 1761, and Its Relationship to the Violin and Violin Music (1965), przetłumaczona na język niemiecki (1971) i polski (1980), zawiera cenne informacje o sposobach notacji i praktyce wykonawczej gry na skrzypcach (m.in. o smyczkowaniu, artykulacji, grze akordowej, wibracji), o kompozytorach utworów na skrzypce, o lutnikach, itp. Boyden, autor faksymilowego wydania dzieła Geminianiego The Art of Playing on the Violin (1751), wykorzystał w swej książce traktaty teoretyczne i dokumenty z epoki (rękopisy, pierwsze wydania  utworów), a także współczesne mu eksperymenty brzmieniowe z dawnymi smyczkami oraz instrumentami, które zachowały się do naszych czasów lub też zostały zrekonstruowane. Dodatkowym walorem tej książki jest bogata ikonografia, liczne przykłady nutowe oraz dołączona płyta z nagranymi przykładami muzycznymi. Boyden opracował także imponującą kolekcję instrumentów smyczkowych Hilla w Ashmolean Museum, oraz napisał podręcznik An Introduction to Music, który miał szeroki nakład.

Literatura: Ian Parrott David D. Boyden, An introduction to music, „The Musical Times” June 1960; Walter Kolneder David D. Boyden: The history of violin playing from its origins to 1761 and its relationship to the violin and violin music, „Die Musikforschung” III, 1967; Kurt Wegerer David D. Boyden: Catalogue of The Hill Collection of Musical Instruments in the Ashmolean Museum, Oxford, „Österreichische Musikzeitschrift” XI, 1969; James D. Hart, Daniel Heartz, Joseph Kerman, Lawrence Moe David D. Boyden, Music: Berkeley, www: University of California: In Memoriam, 1986 (cdlib.org); Joseph Kerman David D. Boyden (1911–1986), „Newsletter. The American Musicological Sosiety” I, 1987, https://cdn.ymaws.com/www.amsmusicology.org/resource/resmgr/files/Newsletter/AMSNewsletter-1987-2.pdf; Elena Ferrari-Barassi Ripensando alle origini del violino: Morfologia, impiego, repertorio / Reconsidering the origins of the violin: Morphology, usage, and repertoire, w: Un corpo alla ricerca dell’anima: Andrea Amati e la nascita del violino, 1505–2005 / Andrea Amati and the birth of the violin, 1505–2005, vol. 2. Cremona 2005; Piotr Wilk The violin technique of Italian solo sonata in the 17th century, „Musica Iagellonica” (5), 2011.