Besler, Samuel

Besler Samuel, *15 XII 1574 Brzeg, † 19 VII 1625 Wrocław, kantor i kompozytor, działał na Śląsku. Od 1594, po ukończeniu studiów muzycznych, był kantorem w seminarium przy kościele św. Ducha i przy kościele św. Bernardyna we Wrocławiu. Od 1605 aż do śmierci pełnił funkcję dyrektora w połączonych szkołach św. Ducha i św. Bernardyna. Jako kantor miejski, a także ze względu na swoją działalność kompozytorską i organizacyjną, odegrał on ważną rolę w życiu muzycznym Wrocławia w pierwszej ćwierci XVII w.

Pisał głównie muzykę religijną, ponadto świeckie utwory okolicznościowe. Zachowały się 22 druki wydane jeszcze za jego życia we Wrocławiu (jeden w Legnicy). Besler uważany jest za wybitniejszego twórcę pasji przed H. Schützem. Wydane one zostały w zbiorach opracowań jednogłosowych śpiewów a cappella o tematyce pasyjnej. Stylistycznie utwory Beslera obejmują szeroki zakres – od prostych jedno- lub kilkugłosowych opracowań łacińskich i niemieckich pieśni czy motetów, aż do utworów z zastosowaniem polichóralności i stylu koncertującego.

Literatura: H.J. Moser Zur sudetendeutschen Musik in Renaissance und Barock, „Zeitschrift für Geschichte der Sudetenlander” VI, 1943, z. 3; T. Jeż Łacińska twórczość muzyczna w ewangelickim Wrocławiu. Problem trwałości tradycji w czasach przemian konfesyjnych, „Barok” 11, 2004; A. Wróblewska Samuel Besler (1574–1625) – zarys życia i twórczości, „Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ” nr 39 (4/2018).