Beregowski Mojsej Jakowycz, *23 (11) I 1892 Termachowka, †12 VIII 1961 Kijów, ukraiński etnomuzykolog. W latach 1915–20 studiował w konserwatorium w Kijowie grę na wiolonczeli i u B. Jaworskiego kompozycję. W latach 1928–50 pracował w różnych wydziałach Akademii Nauk Ukraińskiego SSR; w latach 1937–41 i 1944–48 kierował pracownią etnograficzną w konserwatorium w Kijowie. W 1943 otrzymał stopień kandydata nauk o sztuce.
Beregowski był wybitnym badaczem muzyki żydowskiej w Europie Wschodniej. W swych badaniach koncentrował się na społeczno-obyczajowym kontekście muzyki, pomijając problematykę klasyfikacyjną i analityczną. Zgromadził ogromne zbiory zawierające nagrania i zapisy ludowej muzyki żydowskiej oraz opracował system ich katalogowania; z planowanej 5-tomowej serii poświęconej ludowej muzyce żydowskiej (pieśń i dramat w języku jidisz, muzyka instrumentalna) ukazał się tylko jeden tom (1934) wskutek zakazu dalszej publikacji. Dramatyczne losy Beregowskiego (wybuch II wojny światowej, kilkuletni pobyt w gułagu w latach 50.) sprawiły, iż dzieło jego życia zostało nieukończone. Najważniejsze prace Beregowskiego mają być wydane przez M. Slobina, R. Rothsteina i M. Alperta (Syracuse University Press, 1998–99) oraz w «Yuval. Series of the Jewish Music Research Centre» w Jerozolimie.
Czużomowni i riznomowni pisni u jewrejiw Ukrajiny, Biłorusiji i Polszi, «Etnograficzny wisnyk» IX, 1930
Żydowski folklor muzyczny, t. 1, Moskwa 1934 (w jęz. jidisz)
Wzajemni wpływy w jewrejśkomu i ukrajinśkomu muzycznomu folkłori, «Radianśka muzyka» 1936 nr 5
Żydowska instrumentalna muzyka ludowa, Kijów 1937 (w jęz. jidisz)
Żydowskie pieśni ludowe, z I. Feferem, Kijów 1938
Szołom-Alejchom i folkłor, w: Biuleteń sesiji widdiłu suspilnych nauk AN URSR, Kijów 1939