Aubry [obr´i] Pierre, *14 II 1874 Paryż, †31 VIII 1910 Dieppe, francuski historyk muzyki. Po studiach filozoficznych (1892) i prawniczych (1892) uczył się w École des Chartes w Paryżu, którą ukończył przedstawiając pracę La philologie musicale des trouvères (Tuluza 1898). Po uzyskaniu dyplomu z języka ormiańskiego (1900) odbył podróż naukową do Turkiestanu, a następnie był wykładowcą w Institut Catholique, w Schola Cantorum i od 1903 w École Pratique des Hautes Études w Paryżu. Współpracował również z „Tribune de Saint-Gervais”, „Revue d’histoire et de critique musicales” i „Mercure musical”, ogłaszając w tych czasopismach wiele artykułów, głównie o muzyce francuskiej. Zmarł na skutek wypadku podczas ćwiczeń szermierczych. Jego prywatne zbiory i bibliotekę przejęła Sorbona.
Aubry wywarł duży wpływ na rozwój francuskiej nauki o muzyce. Największe znaczenie mają jego prace historyczne o XIII-wiecznej francuskiej muzyce religijnej i świeckiej, ponadto edycje źródłowe. Poważną rolę w rozwoju badań nad średniowieczną rytmiką modalną odegrał jego artykuł La rythmique musicale des troubadours… i późniejsza polemika z J.B. Beckiem (Lettre ouoerte à M. Maurice Emmanuel sur la rythmique musicale des trouvères, „La Revue Musicale” 1910), która umożliwiła F. Ludwigowi (w Repertorium organorum) stworzenie nowej koncepcji interpretacji problemu rytmicznego w muzyce XIII wieku. Aubry interesował się również ikonografią muzyczną.
Literatura: J. Chailley Quel est l’auteur de la „théorie modale” dite de Beck-Aubry?, „Archiv für Musikwissenschaft” X, 1953.
historyczne:
Mélanges de musicologie critique, t. 1: La musicologie médiévale, histoire et méthodes, wyd. Paryż 1900, t. 2: Les proses d’Adam de Saint-Victor, z E. Missetem, wyd. Paryż 1901, t. 3: Lais et descorts franais du XIIIe siècle, z A. Jeanroy i L. Brandinem, wyd. Paryż 1901, t. 4: Les plus anciens monuments de la musiąue française, wyd. Paryż 1905
Essais de musicologie comparée, t. 1: Le rythme toniąue dans la poésie litrugique et dans le chant des églises chrétiennes au moyen-âge, wyd. Paryż 1903, t. 2: Esquisse d’une bibliographie de la chanson populaire en Europe, wyd. Paryż 1905
Une Estampida de Rambaut de Vaqueiras, „La Revue Musicale” 1904
Un coin pittoresque de la vie artistique au XIIIe siècle, „La Revue Musicale” 1904
La musique et les musiciens d’église en Normandie au XIIIe siècle d’après le „Journal des oisites pastorales” d’Odon Rigaud, „Mercure musical” 1906
Estampies et danses royales. Les plus anciens textes de la musique instrumentale au moyen-âge, „Mercure musical” 1906
Un „Explicit” en musiąue du roman de Fauvel, „Mercure musical” 1906
Iter Hispanicum. Notices et extraits de manuscrits de musique ancienne conservés dans les bibliothèques d’Espagne, „Sammelbände der Internationalen Musikgesellschaft” 1906/07, 1907/08
Recherches sur les „Tenors” français dans les motets du XIIIe siècle, wyd. Paryż 1907
Recherches sur les „Tenors” latins dans les motets du XIIIe siècle d’après le manuscrit de Montpellier, z A. Gastouém, „Tribune de Saint-Gervais” 1907
La rythmique musicale des troubadours et des trouvères, „La Revue Musicale” 1907
Huit chansons de Bérenger de Palazol, z A. Jeanroy, „Annuari de l’Institut d’Estudis Catalans” 1908
Troubadours et trouvères, wyd. Paryż 1909
Refrains et rondeaux du XIIIe siècle, w: ks. pamiątkowej H. Riemanna, wyd. Lipsk 1909
La dance au moyen-âge, „La Revue Musicale” 1909
Les chansons de croisade, z J. Bédierem, wyd. Paryż 1909
etnograficzne:
Souvenir d’une mission d’etudes musicales en Arménie, wyd. Paryż 1902
Chants populaires arméniens, wyd. Paryż 1904
Le chant populaire géorgien, „La Revue Musicale” 1905
Au Turkestan. Notes sur quelques habitudes musicales chez les Tadjiks et chez les Sartes, „Mercure musical” 1905
opracowanie edycji:
Huit chants héroïques de l’ancienne France, wyd. Paryż 1896
Le roman de Fauvel. Reproduction photographique du manuscrit français 146 de la Bibliothèque Nationale, wyd. Paryż 1907
Cents motets du XIIIe siècle, wydanie faksymilowe Codexu Bamberg (Ed. IV, 6) z transkrypcją i komentarzem, 3 t., wyd. Paryż 1908
Le Chansonnier de l’Arsenal, z A. Jeanroy, wyd. faksymilowe i transkrypcja, wyd. Paryż 1909
