Albani, Emma

Albani Emma, właśc. Marie Louise Cćcile Emma Lajeunesse, *1 XI 1847 Chambly (k. Montrealu), †3 IV 1930 Kensington (k. Londynu), kanadyjska śpiewaczka (początkowo sopran koloraturowy, później dramatyczny). W latach 1868–70 odbywała studia wokalne w Paryżu u G. Dupreza i w Mediolanie u F. Lampertiego. W 1870 debiutowała w Messynie w Lunatyczce Belliniego; wkrótce zyskała sławę wybitnej odtwórczyni jego oper. Śpiewała w teatrach operowych oraz na estradach koncertowych Florencji, Mediolanu, Paryża i Londynu (1872), Moskwy oraz Petersburga (1873–74, 1878–79), Berlina (1881, 1887), Nowego Jorku (1874–75), występowała również w Kanadzie, Australii, Afryce Południowej. Jej repertuar obejmował partie z XIX-wiecznych oper kompozytorów włoskich i francuskich oraz R. Wagnera. W 1872 zamieszkała w Londynie. W Anglii zasłynęła także jako śpiewaczka oratoryjna. Po sukcesach odniesionych w 1896 w Niemczech, gdzie wykonwała partię Izoldy (z J. Reszkem jako Tristanem), wycofała się ze sceny operowej. W 1911 zakończyła działalność koncertową. Występowała także jako pianistka. Opublikowała pamiętniki Forty Years of Song (Londyn 1911).

Literatura: H. Charbonneau L’Albani, Montreal 1938.