Coenen, Frans

Coenen [k’u:n^en], Frans, *26 XII 1826 Rotterdam, †24 I 1904 Lejda, syn Ludovicusa, holenderski skrzypek i kompozytor. Po nauce pod kierunkiem ojca studiował w latach 1840–43 grę na skrzypcach u B. Molique’a w Stuttgarcie i H. Vieuxtempsa w Brukseli. W 1838 wystąpił po raz pierwszy publicznie, wykonując Introdukcję i wariacje F. Davida. W latach 1848–50 koncertował w Wenezueli, Ameryce Środkowej i Stanach Zjednoczonych z pianistą H. Herzem, w 1851–54 odbył tournée po Ameryce Południowej z pianistą E. Lübeckiem. W 1854 zamieszkał w Amsterdamie, gdzie od 1856 prowadził kwartet smyczkowy, prezentujący mało znany w Holandii repertuar; grał także w różnych orkiestrach. W 1871 przewodniczył dwóm towarzystwom śpiewaczym, specjalizującym się w muzyce renesansu. Od 1877 do 1895 był dyrektorem szkoły muzycznej (od 1884 konserwatorium).

Dzieła chóralne Coenena, o fakturze na ogół homofonicznej, zdradzają wpływy F. Mendels­sohna, R. Schumanna i G. Meyerbeera. Dużą popularnością cieszyły się swego czasu jego salonowe mazurki, komponowane w czasie tournée po Ameryce Południowej.