Casparini [ka~], Caspari, Gaspari, Grzegorz Zygmunt, Georg Sigismund Caspari, *1693, †1741, działał na terenie Królewca. Był zięciem znanego organmistrza J. Mosengela, w 1734 ukończył rozpoczętą przez niego przebudowę organów w Piastach Wielkich, w 1731 lub 1734 zbudował nowy instrument w kaplicy zamkowej w Królewcu, w 1732 przebudował organy w Arnau (obec. Marjino) i Baldze (obec. Veseloje). W latach 1734–37 kilkakrotnie pracował przy instrumencie D. Tramppsa w dzielnicy Królewca Neurossgarten, w 1735 remontował organy w kościele ewangelickim w Morągu, w 1737 całkowicie przebudował organy w Dobrach k. Pasłęka. Był uznanym budowniczym, posiadał przywilej królewski na budowę organów.
Ród Casparinich wywodzi się od Adama Caspara lub Caspari. Dwie gałęzie rodziny – od Eugena Caspariniego oraz jego brata Grzegorza Adama Caspariniego działały głównie na Śląsku, w Łużycach, Księstwie Pruskim, na Litwie i w Inflantach, a także we Włoszech i Austrii. Duża liczba rzemieślników używająca tego samego nazwiska, a także tych samych imion utrudnia rzetelne opracowanie ich działań. Wspomniany w t. 2 Encyklopedii Muzycznej PWM Eugeniusz działający w okolicach Żar jest tożsamy z Johannem Eugenem Casparinim. Grzegorz Adam Casparini, Georg Adam, Georg Caspar, podpisał w 1671 kontrakt na budowę organów w zborze ewangelickim Św. Krzyża w Lesznie Wielkopolskiej. Okazały się one instrumentem nieudanym, zostały przebudowane przez W. Libowicza już w 1682. Według literatury z Grzegorzem Adamem Casparinim współpracował Adam Horacy z Wrocławia, nie może on być utożsamiany z Adamem Horacym.