Bruhns, Nicolaus

Bruhns [bru:ns] Nicolaus, *XII 1665 Schwabstedt (Szlezwik-Holsztyn), †29 III 1697 Husum (Szlezwik-Holsztyn), niemiecki śpiewak, organista, skrzypek i kompozytor. Pochodził z rodziny muzyków działających w Szlezwiku-Holsztynie. Uczył się początkowo u ojca, organisty Paula Bruhnsa, w 1681 u D. Buxtehudego w Lubece. Znany był przede wszystkim jako skrzypek-wirtuoz, który ze szczególną łatwością wykonywał dwudźwięki i wielodźwięki, oraz jako improwizator. Odbywał liczne podróże artystyczne i występował m.in. na koncertach dworskich w Kopenhadze. Pracował także jako organista, początkowo w Kopenhadze, a od 1689 w katedrze w Husum.

Kantaty Bruhnsa należą do gatunku koncertów religijnych z udziałem chóru, głosów solowych (ariosa) i instrumentów; oparte są na tekstach biblijnych, chorale i poezji madrygałowej. Kompozycje organowe Bruhnsa wykazują wyraźne wpływy toccat Buxtehudego.

Literatura: H. Kölsch Nicolaus Bruhns, Kassel 1958; R.C. Fosse Nicolaus Bruhns, w: The Musical Heritage of the Lutheran Church, red. T. Hoelty-Nickel, St. Louis 1959; M. Geek Nicolaus Bruhns Leben und Werk, Kolonia 1968; H. Wettstein D. Buxtehude (1637–1707). Eine Bibliographie. Mit einem Anhang über N. Bruhns, Fryburg Bryzg. 1979; B.A. Raedeke The Organ Works of Nicolaus Bruhns. A Study of Form, Style and Performance, dysertacja Eastman School of Music, Rochester 1983; W. Breig Der „stylus phantasticus” in der Lübecker Orgelmusik. Studien zur Musikgeschichte der Hansestadt Lübeck, red. A. Edler, «Schriften zur Musikwissenschaft» XXXI, Kassel 1989.