Bartkowski Czesław „Mały”, *19 IV 1943 Łódź, polski perkusista jazzowy. Gry na perkusji uczył się w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia we Wrocławiu. W 1960 zadebiutował w zespole Far Quartet J. Pakulskiego. W 1963 został członkiem grupy Z. Namysłowskiego, z którą odbył trasy koncertowe po Europie, dokonał wielu nagrań (m.in. album Lola, Decca, 1964) i wystąpił po raz pierwszy na Jazz Jamboree. W latach 1963–65 grał z zespołem K. Komedy (płyta Jazz Greetings from the East). W 1966 zdobył III nagrodę w konkursie F. Guldy w Wiedniu. W 1969, wspólnie z Z. Namysłowskim, A. Makowiczem i zespołem wokalnym Novi Singers koncertował w Nowej Zelandii, Australii, a w 1970 w Indiach. Był kolejno członkiem zespołów: C. Niemena (albumy: Enigmatic, 1970; Niemen, 1971), M. Urbaniaka (Constellation in Concert, 1973), Z. Namysłowskiego (Zbigniew Namysłowski Quartet, 1966; Kuyaviak goes funky, 1975; Follow Namysłowski, 1982) oraz T. Stańki i A. Makowicza (Unit, 1975). Współpracował też z grupą Mainstream J.P. Wróblewskiego, Studiem Jazzowym Polskiego Radia (Sprzedawcy glonów, 1973), W. Karolakiem (Easy, 1974), T. Szukalskim (Time Killers, 1985), M. Blizińskim (Wave, 1980), S. Kulpowiczem i S. Sojką. W 1976 nagrał autorski album Drums Dream. Na estradzie spotykał się z muzykami amerykańskimi – F. Hubbardem, A. Farmerem i B. Websterem. Bartkowski nadal pozostaje aktywny, grając w różnych formacjach, m.in. w trio z A. Jagodzińskim (m.in. album Chopin, 1994). Jest uznawany za jednego z najlepszych i najbardziej wszechstronnych perkusistów w historii polskiego jazzu. Był wielokrotnym zwycięzcą ankiety miesięcznika Jazz Forum w kategorii perkusista roku. Od 1992 jest wykładowcą Sekcji Jazzu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. F. Chopina w Warszawie.
