Wojnarowski Henryk, *16 I 1932 Sławsko, polski dyrygent, chórmistrz i pedagog. W latach 1954–59 studiował dyrygenturę w PWSM w Warszawie w klasie S. Wisłockiego. W latach 1960–78 pełnił funkcję dyrygenta i kierownika chóru Teatru Wielkiego w Warszawie (przygotował blisko 80 premier dzieł operowych). W latach 1962–2002 wykładał w PWSM w Warszawie (od 1979 Akademia Muzyczna im. F. Chopina). Od 1978 kieruje Chórem FN, odnosząc sukcesy w kraju i za granicą podczas koncertów, m.in. w Mediolanie (La Scala 1985, 1989 i 1990), Berlinie, Monachium, Paryżu, Rzymie, Madrycie i Jerozolimie, nagrywając płyty (Decca, EMI, Naxos) oraz muzykę dla PRiTV. Współpracował z wieloma orkiestrami i dyrygentami, takimi jak L. Stokowski, K. Penderecki (przy realizacji wszystkich jego utworów z udziałem Chóru FN), L. Maazel, Z. Mehta, S. Ozawa, S. Skrowaczewski, K. Kord i A. Wit (m.in. przy nagraniu utworów Pendereckiego, wykorzystanych w filmie Katyń w reż. A. Wajdy, 2007). Był nominowany do nagrody Grammy (1991, 2004, 2005, 2007) w kategorii Best Choral Performance za nagrania dzieł Pendereckiego, od 2007 jest członkiem National Academy of Recording Arts and Sciences, która przyznaje tę nagrodę. W 2005 otrzymał nagrodę im. J. Kurczewskiego.
