Schlusnus [szlˊus~] Heinrich, *6 VIII 1888 Braubach, †18 VI 1952 Frankfurt n. Menem, niemiecki śpiewak (baryton). Studia wokalne odbył we Frankfurcie n. Menem i Berlinie (m.in. u L. Bachnera), w 1912 wystąpił we Frankfurcie po raz pierwszy na koncercie. W 1915 w Hamburgu debiutował na scenie operowej jako Herold w Lohengrinie Wagnera. W latach 1915–17 śpiewał w Stadttheater w Norymberdze, a w latach 1917–45 był stałym solistą Hofoper (od 1918 Staatsoper) w Berlinie, zyskując sławę przede wszystkim jako świetny odtwórca barytonowych partii w operach Verdiego. W 1927 gościł na scenie opery w Chicago, w 1933 był solistą festiwalu Wagnerowskiego w Bayreuth. Wsławił się również jako doskonały interpretator niemieckich pieśni romantycznych od F. Schuberta po H. Wolfa i z tym repertuarem występował na estradach wielu krajów Europy, utrwalając go również w licznych nagraniach płytowych (Polydor, Urania, DGG).
Literatura: E. von Naso, A. Schlusnus Heinrich Schlusnus. Mensch und Sänger, Hamburg 1957, 2. wyd. 1962, Frankfurt n. Menem 1965.
