Limenius z Aten, II w. p.n.e., grecki muzyk i kompozytor, związany ze świątynią Apollina w Delfach. Należał do cechu „artystów dionizyjskich”, jako kitarzysta uczestniczył w organizowanych na cześć Apollina igrzyskach pytyjskich oraz świętach ku czci Dionizosa. Jest autorem dwóch hymnów ku czci Apollina, datowanych na 138 i 128 p.n.e., wyrytych na ścianach doryckiego skarbca Ateńczyków w Delfach, odkrytych w 1892 przez H. Weila i Th. Reinacha. Autorstwo pierwszego hymnu ustalono na podstawie częściowo uszkodzonego epigrafu. W skład hymnu wchodzą pean i hyporchema (pieśń chóralna), zapisana za pomocą notacji wokalnej. Drugi hymn delficki, poprzedzony wstępem zawierającym datę powstania i nazwisko kompozytora, obejmuje dwie części: pean oraz procesję do Apollina; zapisany za pomocą notacji instrumentalnej wykonywany był z towarzyszeniem kitary. Jednoznaczne określenie tonacji i modusów tych hymnów nie jest możliwe; teksty obydwu oparte są na peonie – stopie metrycznej składającej się z jednej długiej i trzech krótkich sylab.
Literatura: O. Crusius Die delphischen Hymnen, „Philologus” LII, 1894 (zbiór suplementowy); Th. Reinach Hymnes avec notes musicales, „Fouilles de Delphes” III, 2, 1912; R.P. Winnington-Ingram Mode in Ancient Greek Music, Cambridge (Massachusetts) 1936, przedr. 1968; E. Pöhlmann Denkmäler altgriechischer Musik, Norymberga 1970.
