Galpin [g’aelpyn] Francis William, *25 XII 1858 Dorchester (pd. Anglia), †30 XII 1945 Richmond (obecnie Londyn), angielski organista, instrumentolog i kolekcjoner instrumentów muzycznych, duchowny. W latach 1877–83 studiował grę na organach u J. R. Sterndale Bennetta i G. Garretta w Cambridge; tam też grał na klarnecie w orkiestrze University Musical Society, kierowanej przez C. V. Stanforda, który dedykował mu 3 intermezza op. 13 na klarnet i fortepian. Wyświęcony na kapłana, otrzymał w 1883 wikariat w Redenhall i Harleston, a później w probostwach Hatfield Regis (1891–1915) i Witham (1915–21). W 1917 uzyskał honorowy tytuł kanonika katedry w Chelmsford – stąd popularnie zwany był „Kanonikiem Galpinem”. W 1933 powrócił do działalności duszpasterskiej w Kew (hrabstwo Surrey), w 1938 został prezesem Musical Association (obecnie Royal Musical Association).
Galpin interesował się archeologią, botaniką, ale najbardziej zasłużył się kolekcjonowaniem instrumentów muzycznych, których zebrał ponad 500. Już w okresie wikariatu w Hatfield Regis dysponował poważnym zbiorem, stale uzupełnianym własnoręcznie sporządzanymi kopiami brakujących instrumentów. W 1914 przekazał większość swoich zbiorów, składającą się z ponad 500 instrumentów, Museum of Fine Arts w Bostonie (USA). Galpin był wybitnym znawcą historii i budowy instrumentów różnych epok i krajów; opublikował szereg prac z tego zakresu. W 1946 powstało w Londynie Galpin Society, zajmujące się instrumentologią; organem tego towarzystwa jest wychodzący od 1948 (nieregularnie) „The Galpin Society Journal”.
Literatura: F. G. Rendall Francisk William Galpin 1858–1945, „The Galpin Society Journal” I, 1948; S. Godman Francis William Galpin. Music Maker, „The Galpin Society Journal” XII, 1959.
Descriptive Catalogue of the Musical Instruments in the Metropolitan Museum of New York, Nowy Jork 1902
Notes on the Old Church Bands and Village Choirs of the Last Century, Dorchester 1905
Old English Instruments of Music. Their History and Character, Londyn 1910, 3 wyd. nowe 1932, zrewid. przez T. Darta 4. wyd. 1965
The Music of the Sumerians and their Immediate Successors, the Babylonians and Assyrians, Cambridge 1937
A Textbook of European Musical Instruments. Their Origin, History and Character, Londyn 1937
liczne artykuły na temat instrumentów dawnych oraz współczesnych w “English Music”, „Music and Letters”, „The Monthly Musical Record”, “Musical Antiquary”, „Proceedings of the Musical Association”, „Proceedings of the Essex Archaeological Society” i innych czasopismach
kilka katalogów ekspozycji instrumentów muzycznych
wydanie:
J. Stainer The Music of the Bible, Londyn 1914.
